De bekende Schiedamse kunstenaar Daan van Golden is vorige week overleden. Van Golden kwam in 1936 in Rotterdam ter wereld, maar woonde vanaf 1961 onofficieel en vanaf 1980 officieel in onze stad. In de archieven van het Stedelijk Museum Schiedam is niet veel te vinden over Van Golden, behalve biografische gegevens en documentatie over de expositie ‘Compositie met rozen’ uit 1989. In de kranten zijn echter wel verschillende leuke en interessante artikelen over de kunstenaar verschenen, en die zijn eenvoudig terug te vinden via de krantenbank van het Gemeentearchief Schiedam.

Daan van Golden in het land van de cow-boys

Wie die doorleest krijgt al snel een beeld van de kunstenaar door de jaren heen. Eén van de mooiste artikelen is dat uit oktober 1961. Het fotobijschrift alleen al klinkt als een Dick Bos verhaal: ‘Daan van Golden in het land van de cow-boys’. Het artikel gaat over “Daniël van Golden, wonende naast Musis Sacrum op een zolder”. “Daan heeft de halve aardkloot afgereisd. Waar hij een kans zag, exposeerde hij zijn expressionistische abstracte schilderijen, die een herinnering nalaten als van een emotionele explosie.” Van Golden vertelt over zijn intentie naar Frankrijk te gaan. ‘Verdere plannen in Parijs werken, feestvieren en al maar werken, werken.‘Hij is dan net terug uit Amerika maar ‘hij wil nog naar Marokko, met zijn meisje, op een pasgekochte Royal Nord dumpmotor’.

Het Vrije Volk interviewt Van Golden in 1965 als hij net terug is uit Japan. “De schilderstijl van Daan van Golden is in Japan veranderd. ‘Niet door mijn verblijf in Japen, maar door mijn vertrek uit Nederland is mijn werk sterk gewijzigd. Vroeger werkte ik uitsluitend met zwarte kleur op wit materiaal. Nu breng ik ook veel lichte kleuren in mijn werk aan” en “Het schilderen zelf vindt hij tijdverlies. ‘Wanneer ik geld had zou ik een ander voor mij laten schilderen, die mijn ideeën op het doek aanbrengt. Er is zoveel anders te doen dan schilderen.” Ook het Rotterdams Dagblad interviewt de teruggekeerde schilder, maar dat is te lezen als een botsing tussen culturen zo blijkt al uit het beginstukje; “De kunstschilder (…) ontvangt ons in zijn atelier en hij is overtuigd van onze burgerlijke instelling, waar van hij zich als zoekende en worstelende kunstenaar onderscheidt.” 

Niet alle kranten waren positief. Een recensent van het Rotterdamsch Parool omschrijft Van Goldens’ “tafellakens en zakdoeken”  als “een vorm van huisvlijt die misschien als vondst frappeert, maar schilderkunstig niet zo heel veel om het lijf heeft” 

In 2006 staat in het Rotterdams Dagblad een stuk over een expositie van krantenfoto’s ter ere van zijn zeventigste verjaardag. ‘Als kunstenaar gaat Van Golden altijd uit van bestaand beeld. “Niets is van mezelf” geeft de kunstenaar eerlijk toe. Maar door zijn scherpe observatie en selectie, maakt hij van het bestaande materiaal toch een nieuw kunstwerk.' Het artikel van Marjorie Tjon a Fong eindigt met deze mooie quote: “Ik schilder niet snel. Met een á twee goede ideeën per jaar ben ik tevreden. Mijn tijd is het nog niet. Ik wil graag de jonge beuk bij mijn huis groot zien worden.”

Het Schiedamse digitale krantenarchief is te vinden via het adres http://schiedam.courant.nu/.